Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ΠΧΣ) στο γόνατο αποτελεί έναν από τους συχνότερους τραυματισμούς στη σύγχρονη εποχή μας, τόσο σε αθλητές και νέους δραστήριους ανθρώπους, όσο και μετά τροχαία ατυχήματα. Η ρήξη του ΠΧΣ στη πλειονότητα των περιπτώσεων καταλήγει σε χειρουργείο αρθροσκοπικής αποκατάστασης, προκειμένου να αποφύγει ο ασθενής τις δευτεροπαθείς βλάβες από την επερχόμενη αστάθεια του γόνατος. Στις ΗΠΑ γίνονται 400.000 χειρουργεία αποκατάστασης ΠΧΣ κάθε χρόνο. Μετά τη ρήξη του ΠΧΣ ακολουθούν οι ρήξεις του Οπίσθιου Χιαστού Συνδέσμου (ΟΧΣ) και των πλαγίων συνδέσμων (έξω και έσω), όπως και της οπίσθιας έξω γωνίας. Οι πιο δύσκολες περιπτώσεις που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης είναι οι πολυσυνδεσμικές βλάβες στο γόνατο, δηλαδή ρήξη πάνω των 2 συνδέσμων στο ίδιο τραυματισμό.
Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι ένας πολύ συχνός, σοβαρός τραυματισμός σε αθλήματα επαφής, όπως στο ποδόσφαιρο, στο rugby και στην καλαθοσφαίριση. Η βίαιη στροφική κίνηση στο γόνατο είναι η πιο συχνή αιτία μηχανισμού ρήξης του ΠΧΣ (non-contact pivoting injury). Συχνά μαζί με τη ρήξη του ΠΧΣ γίνεται και τραυματισμός-ρήξη μηνίσκου (50% τραυματίζεται ο έξω μηνίσκος στις οξείες ρήξεις του ΠΧΣ).
Η χρόνια ανεπάρκεια-ρήξη του ΠΧΣ, δηλαδή η χρόνια αστάθεια του γόνατος, οδηγεί σε συνακόλουθες: